Waga - 2,6 kg, Długość - 115,5 cm.
Tytułowy Ekol:
Wiatrówka posiada plastikową kolbę, jest lekka i poprawnie składna. Lufa zakończona jest nakładką z muszką. Jednak szybki rzut okiem do środka nakładki i okazuje się, że jest to tłumik. Taki sobie prosty, ale jednak coś tam robi. Przyrządy celownicze jak widać "modne" tru-glo.
Ekol wykończony na matowo (proszkowo malowany?), co akurat mi się podoba. Chwyt posiada tiktaczne "palcomiejsca", co akurat w niczym nie przeszkadza, a stanowi miłą odmianę w sztampowych konstrukcjach. Z przodu łoża wycięcie, w które po złamaniu chowa się regulacja szczerbinki.
Wiatrówka naciąga się łatwo, jednak nie obyło się bez zgrzytnięcia podczas końcowego etapu naciągania. Myślę, że chodzi o zbyt cienką prowadnicę sprężyny lub jej brak. Na zdjęciu widać, jak naprężona i wygięta jest sprężyna pozbawiona oparcia w prowadnicy. Tłok jest pełny, przyda mu się polerka, nie wiem jeszcze co jest w środku, na tamtą chwilę był to jedyny egzemplarz, nie było mi dane rozebrać go na części pierwsze.
Spust. Wiedziałem, że ta wiatrówka konstrukcją przypomina mi coś znajomego – Noricę Krono. Spust dwustopniowy i piekielnie twardy. W Norice Krono, pracującej na około 12 J spust był miększy, a to za sprawą tego, że tytułowy karabinek ma 17 J! Konstrukcja spustu nie posiada żadnych przełożeń, naciskając spust, musimy pokonać siłę z jaką sprężyna pcha tłok - podobnie jak w Łuczniku 187. "Słabsza" sprężyna przyda spustowi kultury – w Norice nie sprawiał przykrości podczas użytkowania.
Spust posiada automatyczny bezpiecznik, resetujący się podczas każdego cyklu ładowania, umieszczony w kabłąku spustowym w zasięgu palca wskazującego.
Port ładowania wygląda przyzwoicie, JSB Exact chowa się cały i nie ma obawy, że go przytrzaśniemy zamykając lufę. Mała poprawka się przyda, ale tylko dla estetyki.
A teraz najważniejsze – czyli jak się z tego strzela. O dziwo karabinek prosto z pudełka nie brzęczy podczas strzału, co bardzo mnie zdziwiło oraz nie kopie tak, jakbym się spodziewał po leciutkiej wiatrówce w 17 J. Kopie, ale wydaje mi się, że subiektywnie mniej niż pudełkowy Hatsan. Spust twardy, nie pozwala na powtarzalne strzelanie z powodu zbyt dużej siły nacisku potrzebnej do zwolnienia tłoka. Jednak do przysłowiowej puszki na 15-20 m nadaje się jak znalazł. Podejrzewam, że ta wiatrówka gdyby występowała w energii około 12-13 J byłaby świetnym grillowym pykadłem, z zacięciem na więcej już po tuningu. Ma potencjał, być może gdy już będzie produkowana dłuższy czas zostanie poprawiona na tyle, aby konkurować z większością wiatrówek w swoim segmencie cenowym. Na pewno jest to lepszy wybór niż chińskie B-coś, a w ten segment cenowy celuje producent i przez pryzmat tej ceny należy czytać wszystko to co powyżej.
