Stan: bdb -oksyda bez ubytków, żadnych śladów rdzy, rękojeść fabryczna, rocznik 86, aczkolwiek to 6 wygląda na poprawione z 5.... byłby zatem roczek więcej, jednak wcale nie widać na nim tych lat. Musiał dłużej leżeć niż strzelać.
Liczba siódemek w numerze seryjnym, plus ta z typu gwarantuje zawsze zwycięstwo
Wyposażenie: ciężarek, klucz, walizka... i w zasadzie tyle. DTR-ka po czesku
Wydajność: z jednej syfonowej bombiczki oddałem 5 serii po 10 strz, w szóstej pod koniec szybko nastąpił koniec CO2. ( no i po samym załadowaniu bombiczki oddałem ze dwa w celu przestrzelenia ) Wydaje się być zatem zadowalająca.
Skupienie: najpierw poszła seria 10 strzałów z zaimprowizowanej podpórki z rozstawnej drabinki aluminiowej
- o dziwo - okazało się że jest ustawiony praktycznie "na zero" więc mogłem zacząć strzelać "na ostro". Spust ustawiony dość delikatnie, ale w normie.Miłe zaskoczenie - wyszła bez trudu "średnia treningowa" mimo atmosfery pośpiechu towarzyszącej testowi
Wady (moje, subiektywne): przydałaby się regulowana półka. Rękojeść jednak trochę mi nie leży, mogłaby być szczuplejsza.
Summa summarum: zdecydowałem że jeszcze dozbieram na coś bardziej.... niepełnoletniego
Walizeczka:
DTR-ka:
Zawartość:
Strzały z podpórki:
Ja
(proszę nie szydzić):
)